Khaled Jarrar is een Palestijnse kunstenaar en fotograaf uit Jenin, momenteel gevestigd in Ramallah. Naast het fotograferen en documenteren van de Israëlische bezetting, ontwierp hij het 'State of Palestine' verzend-en paspoort stempel.

Jarrars idee ontstond een paar jaar geleden. Wanneer zijn internationale vrienden hem vertelden over de moeilijkheden bij de grens als je Palestina in wilt komen.  Vervolgens maakten hij een soort ironische vergunning, die zegt dat de toeristen hier kunnen komen en leven in vrede. Mensen kwamen ook daadwerkelijk de vergunning ophalen in zijn galerie en zagen het als een souvenir.

Twee jaar later probeerde hij het onderwerp weer te heropenen en het project te ontwikkelen. En zo begon hij aan het ontwerp voor ['staat Palestina'] postzegels en paspoorten stempels.  Hij vond een vogel die ook in 1963 werd gebruikt in de postzegel - genaamd de Palestijnse Sunbird. de Israëli's proberen om de naam van de vogel te veranderen.

In de tussen tijd heeft al meer dan honderd tachtig paspoorten bestempelt, velen vinden het een prachtig project maar durven het toch niet aan.

In een intervieuwe op de website van de International Solidarity Movement (ISM), een Palestijns-geleide beweging die waarde hecht aan het verzet tegen de Israëlische apartheid in Palestina door gebruik te maken geweldloze, directe actie methoden en principes.

ISM: Is de Palestina stempel te verwijzen naar een staat of is het een bevestiging van de twee staten-oplossing?

Jarrar: Het is voor een een staat oplossing. Het is een demonstratie tegen de bezetting en tegen de verdeling van Palestina. Ik ben echt tegen de twee staten-oplossing. We moeten haat, partitie en verdeeldheid te verwijderen want dit is wat onze politici en Israëlische politici willen, zodat ze ons kunnen controleren.

Het enige beeld wat er wordt weergeven over Palestina  is conflict, en geweld ik wil juist het leven laten zien. 

ISM: Welke impact heeft het project paspoorten stempelen gehad?

Jarrar: Ik weet het niet precies. Ik probeer een nieuwe werkelijkheid en een nieuwe manier van verzet tegen bezetting te creëren. Misschien zal het andere artiesten en kunstenaars in de wereld tonen hoe ze nieuwe manieren van verzet kunnen gebruiken voor vrijheid en gelijkheid en de mensheid over de hele wereld, niet alleen in Palestina.

Persoonlijk  vind ik dit een heel goed project, ik geloof dat kunst een werkelijkheid kan creëren. Ik geloof niet in dit soort kunst die zich probeert te scheiden van de politiek en de werkelijkheid - ze kunnen niet worden gescheiden. Dus politici proberen ons leven te beheersen, zodat we moeten verantwoordelijk zijn [als kunstenaars] en de strijd en om onze gevoelens te uiten, niet alleen om te praten en te maken tentoonstellingen in de galerie waar slechts een paar mensen kunnen komen en zeggen 'oh dit is mooi' en na dat kun je het weg gooien in de vuilnisbak. Dus ik denk dat kunst moet een verschil maken en we moeten gebruik maken van kunst om onze boodschap naar buiten te treden.